Afgelopen weekend was het weer zover: het Vrijbuiterweekend op Loosdrecht – hét zeilfeest waar tal van klasses zich verzamelen, van Valken tot 16m², van Pampus tot natuurlijk onze eigen trots: de Randmeerklasse.
Na een verzengend hete week met een ware hittegolf, sloeg het weer juist op tijd om. Het werd een typisch "Shit Happens" weekend: op zaterdag veel wind en dikke wolken, op zondag regen, buien en nog meer regen. Maar dat weerhield niemand ervan om de zeilen te hijsen en de strijd aan te gaan!
De uitslag? Laten we daar een raadsel van maken: maak van de T een P en je Schiet raak op de eerste plaats. Met drie keer een 1 en een 2 leek het een simpele overwinning – maar schijn bedriegt. Het was spannender dan de cijfers doen vermoeden.
De enige Ladies-boot in het veld – moeder en dochter Dankers, aangevuld met zwaargewicht Annekrijn (immers de penningmeester van de club) – stalen absoluut de show. Mama Milou voer tussen de buien door haar koers vast snel naar de finsch , terwijl ze natuurlijk ook haar zoon Jordan van 6 maanden niet te lang alleen kon laten. Twee keer een derde plek – dat smaakt naar meer. Om het niet al te Grau te laten zijn op deze bewolkte zaterdag, gaven de Apekoppen een echte Chinese Gijp ten tonelen. Een oplettende Noreen voorzag de stuurman van Joost zijn Sofie, een luide oplettensheid kreet. Wouter begreep het en stuurde Sofie net langs de zakkende mast van de 463. Ralph en Piet kwamen er ongeschonden uit en waren de volgende ochtend fris gedoucht weer aanwezig.
De harde wind? Dat is het domein van team Black Jack. Hoewel je met dit weer liever aan de kaarttafel zit, bleven ze scherp: met twee keer een tweede plek zaten ze er dicht tegenaan. Op zondag huilde de hemel dikke tranen. Toch gingen de jongens van Jack er in race drie vandoor met een klinkende overwinning.
Milou leek haar kansen te verspelen door de Schatjes van de Braassem. Overlap of niet? Ze werd erbij gelapt. Maar in de slotrace schoten Mark en Sebastiaan dan echt raak: eerste! De boten van de Braassem kwamen er niet meer aan te pas.
Na afloop bracht de bar nog wat droogte en gezelligheid. De jongens van Jack droegen na vele jaren hun zwarte shirts maar weer eens . Nog enig licht kwam er vanuit de jury boot. Was het nu gewoon een te snelle start van de winnaars in race 1? En ja, wie stond daar eigenlijk op het dek van het startschip naar te tekijken? Dan wordt eén ding is zeker:
Ship Happens… Sometimes.