De primes inter pares (PIP) is al meer dan 60 jaar traditie bij de Vrijbuiter. Ieder jaar strijden de Nederlandse Kampioenen om de Primes Inter Pares wisseltrofee. Let wel dit is een trofee met echt grote zeilnamen erop. De PIP wordt in de 16m2 klasse gezeild in geleende boten waarbij de eigenaar van de 16m2 je bemanning is.
Erg leuk dus om mee te mogen doen, en vol goede moed naar de eerste start. Geoefend had ik niet, dat is toch niet echt nodig als je Nederlands Kampioen bent?? Trouwens, een 16 m2 zeilt HEEL anders dan een Randmeer. Beide boten zijn al een tijdje geleden ontworpen (90 om 60 jaar geleden) en je merkt meteen een enorm verschil. Alles zeilt een stuk zwaarder en bijvoorbeeld even lekker remmen door met het roer een flinke uitslag te maken, is niet mogelijk.
Na de loting wie in welke boot mocht varen met goede moed naar de start. En meteen ook mijn slechtste start in de afgelopen 100 jaar afgeleverd ☹. Shoot wat kunnen die gasten starten zeg! Mooi recht lijntje van 16 boten en met snelheid binnen een paar seconden na het startschot over de lijn. Afijn, toch nog 3 mogen inhalen op het laatst. Niet slecht.
Toen de tweede pot. Eerst wisselen van boten – dit keer ging ik zeilen met de boot die de eerste wedstrijd 4e was geworden.Dat wisselen van boten is ook elke keer een verassing want iedere boot heeft zijn eigen trim, lijntjes en niet te vergeten bemanning. Die tweede wedstrijd ging ook meteen het beste. Nu wel een goede start, lekkere boot en een tweede plaats neergezet. Dat smaakt naar meer!
Echter ik was toen alweer duidelijk over mijn hoogtepunt heen. En merkte dat er ook (ver) in de achterhoede om elke cm wordt gevochten. Ik kan natuurlijk lopen miepen dat ik een slechte boot had maar wat opviel was hoe sommige zeilers systematisch bij de eerste 5 zaten. Ik was erg onder de indruk van Duko Bos (Olympier) die namens de ILCA7 mee deed en met weinig ervaring in een 16m2 zo goed zeilde!
Met de beide benen weer op de grond. En volgende keer toch maar even oefenen 😊.